Blogames...

...δηλάδή, μπλογκοπαίχνιδα!

Αισθάνομαι λίγο άβολα καθώς 3 φίλοι bloggers με έχουν προσκαλέσει να συμμετάσχω στα blogοπαίχνιδά τους και δεν έχω προλάβει ακόμη, λόγω εξαιρετικά μεγάλου όγκου δουλειάς.
Όπως διαπιστώνει κανείς, τις τελευταίες μέρες δεν έχω καν ανεβάσει ανάρτηση. Σήμερα, έστω με αυτή την καθυστέρηση, θα σας αποζημιώσω. Συγχωρέστε με για την αργοπορία.

Ας περάσουμε τώρα στο ψητό. Ξεκινώ από το ...τέλος, από την πιο πρόσφατη πρόσκληση, καθώς οι κυρίες προηγούνται και εδώ. Μάνια σ' ευχαριστώ.

Erotica Game
Απαντώ στις ερωτήσεις:

1. Αγαπημένη στάση: Ολόκληρο το κάμα σούτρα. Μια μόνο στάση τι να σου κάνει; Σ' αυτά τα θέματα πρέπει να λειτουργείς σαν λεωφορείο. Από στάση σε στάση. Και να σου αρέσουν όλες. Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις, υπάρχει πάντα η ευκαιρία για πλέξιμο!

2. Όργιο: Δεν ξέρω γιατί, αλλά από μικρός που ήμουν μου έλεγαν "είσαι πολύ όργιο". Άρα η απάντηση μου θα πρέπει να είναι: "Έγώ!".

3.Επικίνδυνο /κουλό / αγαπημένο μέρος, εκτός σπιτιού: Αυτό τώρα μου θυμίζει διαφήμιση σαμπουάν, καθώς πρέπει να προσδιοριστούν πολλά σημεία δράσης. 3 σε 1. Χαλάλι. Επικίνδυνο ως μέρος θεωρώ το αναγνωστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης γιατί αν δεν ακολουθήσεις την τακτική "βγάλε το σκασμό αγάπη μου", την πάτησες. Κουλό θεωρώ την ταράτσα του ΚΑΤ. Είσαι μεν στο πνεύμα καθώς ακριβώς από κάτω σου νοσηλεύονται ένα σωρό άνθρωποι με σχετικά προβλήματα, αλλά πως μπορείς να το κάνεις με τέτοιες σκέψεις. Μακράν το αγαπημένο μου σποτ δράσης είναι τα τελευταία καθίσματα στο Μέγαρο Μουσικής, ενώ στη σκηνή τραγουδούν οι Goin' Through "Πόσο μα*άκας είσαι".

4.Μονογαμία ή πολυγαμία: Συμβόλαιο ελεύθερης συμβίωσης με ημερομηνία λήξης. Εκεί είναι το μυστικό. Στη λήξη.

5. Σημείο σώματος που σ' ανάβει στον άλλο (-η): Χμ...χμ..., μετά από πολλή σκέψη καταλήγω στο στήθος.

6. Φαντασίωση: Κρυμμένη καλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου.

7. Τι σου αρέσει περισσότερο να σου κάνουν πάνω στο σεξ: Τα χατίρια.

Ανάψαμε, βραδιάτικα.



Αγαπημένα ερωτικά τραγούδια
Πρόσκληση από τον φίλο συν-blogger Samael (εκκρεμεί από 13 Μαρτίου)

Η μουσική είναι το soundtrack της ζωής μας. Κάθε εικόνα όταν ντύνεται με μουσική, τσιτώνει τις αισθήσεις, ανεβάζει την αδρεναλίνη, την ένταση, τους παλμούς της καρδιάς, το χαμόγελο και το δάκρυ, τον πόνο, τη χαρά. Καμία άλλη τέχνη δεν αγγίζει την ανθρώπινη ψυχή, όσο η μουσική. Και είναι η μόνη από τις τέχνες που λειτουργεί συνοδευτικά, χωρίς να χρειάζεται την αποκλειστική συμμετοχή σου για να σε αγγίξει.

Το soundtrack της δικής μου ζωής αποτελείται από τραγούδια που λατρεύω, από όλους τους χώρους. Μωρό ακόμη, τραγουδούσα το "Όνειρο Απατηλό" του Σταμάτη Κόκοτα. Μεγάλη επιτυχία της εποχής. Οι νεότεροι ας ρωτήσουν τους γονείς τους. Το play list μου είναι το εξής (με τυχαία σειρά):

SUDDENLY - Billie Ocean. Το τραγούδι που με έκανε να διασχίσω τον Ατλαντικό και να πάρω τη μεγαλύτερη και πιο καθοριστική απόφαση της ζωής μου.
HOTEL CALIFORNIA - The Eagles. Η "καψούρα" των πάρτι της εποχής. Μεγάλη διάρκεια, γύρω στα 5-6 λεπτά, ευκαιρία για ερωτικό κάλεσμα. Η ειρωνεία είναι πως ο στίχος του τραγουδιού αναφέρεται σ' ένα μαγεμένο ξενοδοχείο και δεν έχει καμία σχέση με ερωτικό τραγούδι. Ελάχιστοι όμως καταλάβαιναν αγγλικά τότε.
SHINE ON A CRAZY DIAMOND - Pink Floyd. Πειράματα με τις μελωδίες και πειράματα με τον έρωτα.
AGAINST ALL ODDS και IN THE AIR TONIGHT- Phil Collins. Όταν προσμένεις τον έρωτα να έρθει, κόντρα σε κάθε λογική και εμπόδιο.
I JUST CAN'T STOP LOVING YOU - Michael Jackson & Sieda Garrett. Αυτό το τραγούδι για ένα λόγο που δεν μπορώ να καταλάβω μου "ερεθίζει" τα αυτιά. Με κάνει να νιώθω μια ανεξήγητη ευτυχία, μια έντονη ερωτική διάθεση.

Προσπάθησα να μην ανατρέξω στη δισκοθήκη μου για βοήθεια. Έγραψα 5 τραγούδια που πρωτοθυμήθηκα. Υπάρχουν εκατοντάδες ακόμη.


Στη σελίδα 123
Πρόσκληση από το φίλο blogger Zorba (από τις 23 Φεβρουαρίου!!! Συγνώμη)

Αντιγράφω μέρος του κειμένου της σελίδας 123, από το πιο κοντινό στον υπολογιστή μου βιβλίο. Έτυχε να είναι ο 49ος τόμος της εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος - Larousse - Britannica. Το λήμμα αναφέρεται στο "Ταγκανρόκ" πόλη και λιμάνι της νοτιοδυτικής Ρωσίας:

"...από το Μέγα Πέτρο και αναπτύχθηκε το 19ο αιώνα ως λιμάνι εξαγωγής σιτηρών. Παράγει χάλυβα, χαλυβδόφυλλα, σωλήνες, λέβητες, θεριζοαλωνιστικές μηχανές και διαθέτει εγκαταστάσεις επισκευής πλοίων. Η κατοικία του θεατρικού συγγραφέα Άντον Τσέχωφ, ο οποίος γεννήθηκε στην πόλη το 1860 και έζησε τα πρώτα χρόνια του εκεί, διατηρείται ως μουσείο. Κάτοικοι 282.300 (2002)..."

Δεν θα δώσω τη σκυτάλη αλλού για τη συνέχιση του παιχνιδιού καθώς έχει κλείσει μήνα από την κυκλοφορία του και το έχουν παίξει πια όλοι.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας. Σύντομα επανέρχομαι με θέματα της επικαιρότητας.

Είδες (τα λαμόγια) της ΔΕΗ;

Ανοιχτή επιστολή / πρόταση προς όλους τους bloggers:

Έχει και ο συνδικαλισμός τα όρια του. Αν ξεπεραστούν όμως τα όρια -όπως σε όλα τα πράγματα σ' αυτή τη ζωή, υπάρχουν και συνέπειες. Οι συγκεκριμένοι συνδικαλιστές της ΔΕΗ που κινούν την απεργία τους, στο όνομα του ατομικού συμφέροντος, έγραψαν στ' αρχίδια τους ολόκληρη τη χώρα, εμάς που τους χρυσοπληρώνουμε για να καλύπτονται οι μισθοί τους, κατέλαβαν τα εργοστάσια παραγωγής ρεύματος και βυθίζουν εκ περιτροπής όλες τις περιοχές της Ελλάδας στο σκοτάδι. Κάπου πήρε το αυτί μου πως η εισαγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από τις γειτονικές χώρες για να καλυφθούν οι ανάγκες, κοστίζει € 300.000 την ώρα. Επιπλέον, δεκάδες τόνοι από ευπαθή προϊόντα σε σπίτια και καταστήματα) κινδυνεύουν να χαλάσουν από τις εκτενείς διακοπές της ηλεκτροδότησης. Τρόφιμα που αύριο θα πρέπει να δώσουμε στα παιδιά μας. Σήμερα προκλήθηκε ατύχημα σε δύο συρμούς του τραμ λόγω της διακοπής. Εκατοντάδες άνθρωποι που δουλεύουν ή έστω διασκεδάζουν έμειναν με την οθόνη του υπολογιστή τους μαύρη.

Γιατί; Εχει δικαίωμα ο κάθε ελληνάρας να προκαλεί τέτοιο χάος όταν εμείς τον πληρώνουμε για να έχουμε πρόσβαση στις υπηρεσίες του;

Πρόταση:
Μπορεί κάποιος νομικός να μας πει αναρτώντας σχόλιο με τι τρόπους μπορεί ο καταναλωτής να διεκδικήσει τα νόμιμα δικαιώματα του; Μπορούμε να μαζευτούμε όλοι οι χιλιάδες bloggers που πάθαμε μικρές ή μεγάλες ζημιές και να κάνουμε μήνυση αλλά κυρίως αγωγή τόσο σε ομαδικό όσο και σε ατομικό επίπεδο στο Προεδρείο των συνδικαλιστών της ΔΕΗ και να διεκδικήσουμε αυτά που έχουμε χάσει; Ποιός επιτέλους θα πληρώσει τα σπασμένα;

Εδώ είναι Βαλκάνια:

Σκόπια, Κόσοβο, Βελιγράδι, ...Καλομοίρα!
The ..."perfect" combination


Φωτογραφία: www.kalomoira.net

Γι' άλλη μια φορά η γειτονιά μας γίνεται το επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής. Οι λόγοι που ρίχνουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω μας αρχικά δείχνουν άσχετοι μεταξύ τους. Όμως σε όλους υπάρχει τελικά ένα link για να συνδέονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Σκόπια: Η πρώτη φάση των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και FYROM με τον κ. Νίμιτς απέτυχε παταγωδώς. Δεν είναι εύκολο για ένα έθνος, όπως και να το κάνουμε, να υποχωρήσει αμαχητί. Εμείς το ξέρουμε καλά αυτό. Σίγουρα το ξέρουν και οι Σκοπιανοί. Αυτό που διαπιστώσαμε σ' αυτή την πορεία είναι πως εκτός από ελληνάρες, υπάρχουν και σκοπιανάρες! Αυτοί οι -περισσότερο από τους άλλους- πατριώτες που με τις υπερβολές τους "μπολιάζουν" τις όποιες προσπάθειες για την επίτευξη μιας συμφωνίας. Στο τέλος, σε κάθε περίπτωση, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, το λιγότερο που θα μείνει είναι μια πικρή γεύση στα στόματα και των δύο λαών, καθώς κανείς δεν θα είναι απόλυτα ικανοποιημένος.

Επικροτούμε την ιδέα του Λάκη Λαζόπουλου, για να τελειώσουμε οριστικά με αυτό το θέμα, να ονομαστούν τα Σκόπια με γεωγραφικό προσδιορισμό: "Πολύ Κάτω Φινλανδία".

Κόσοβο: Μια ακόμη περιοχή "θύμα" της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Ένα ακόμη μικρό κρατίδιο, όπως τα Σκόπια, με πολυσυλλεκτικό εθνικό μωσαϊκό. Κοσοβάροι, Σέρβοι, Αλβανοί, όλοι στο ίδιο καζάνι και μια περιοχή σε μέγεθος πινέζας στο χάρτη που κηρύσσεται ανεξάρτητη. Αυτό το σήριαλ θα έχει πολλά επεισόδια. Περισσότερα από τη "Λάμψη". Ανάλογα δε με τις εξελίξεις, θα δημιουργηθεί και νέα αντίστοιχη σειρά στα Σκόπια (βλ. Τέτοβο), όπως έγινε και με το "Καλημέρα ζωή".

Βελιγράδι: Θύτης ή θύμα; Ο καλός ή ο κακός της παρέας; Ο λύκος ή το πρόβατο; Η Ελλάδα πάντως, για μια ακόμη φορά, ως καλή φίλη, στέλνει ως πρόξενο καλής θέλησης την Καλομοίρα, για να εξευμενίσει το τοπικό λαϊκό αίσθημα. Η συμπαθής νεαρή τραγουδίστρια (ποιος είμαι εγώ που θα αμφισβητήσω το 65% του κοινού που την ψήφισε;) θα λάβει μέρος στον 53ο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision που θα γίνει (λέμε τώρα...) στο Βελιγράδι. Η συμπαθής νεαρή τραγουδίστρια γνωρίζει άραγε τι παίζεται στην περιοχή; Η EBU, η διοργανώτρια αρχή του διαγωνισμού, τι θέση κρατάει; Θα χρειαστεί να στείλουμε τους Κυανόκρανους του ΟΗΕ για να μας φέρουν το κορίτσι μας πίσω; Έχει ειδοποιηθεί σχετικά η Κοντολίζα; Ο Θεός να βάλει το χέρι του.